Bławatek kwiat 25g Dar Natury

 KWIAT  BŁAWATKA  herbatka ziołowa  - 25g. - Dary Natury

skład: kwiat bławatka 100% (chaber kwiat)

Działanie:

• moczopędne (dzięki działaniu glikozydów antocyjanowych),
• przeciwbakteryjne,
• przeciwzapalne.

Zastosowanie w lecznictwie:

• zapalenie miedniczek nerkowych,
• kamica nerkowa,
• zapalenie spojówek,
• łupież,
• grzybica skóry głowy,
• choroby wątroby.

Zastosowanie: Herbatkę z kwiatu bławatka lektura zielarska poleca przy dolegliwościach układu moczowego. Herbatkę tą można stosować zewnętrznie przy zapaleniu spojówek.

Wyciąg wodny z kwiatu bławatka działa moczopędnie i odtruwająco. W okładach na oczy wpływa przeciwzapalnie. 5% napar (Infusum) stosowany jest przy kamicy moczowej, stanach zapalnych układu moczowego, zatruciach i reumatyzmie. Okłady na oczy przy zapaleniu spojówek i powiek, cieniach pod oczami, obrzękach wokół oczu, przemęczeniu oczu stosować 2 razy dziennie, przez 40 minut.

Ciekawostki: Haber pochodzi z rejonu Bliskiego Wschodu i rejonu śródziemnomorskiego. Wraz ze zbożem człowiek rozpowszechnił go niemal wszędzie. Łacińska nazwa Centaurea cyanus sugeruje, że roślina ta budziła zainteresowania starożytnych Greków. Chiron, znawca roślin leczniczych, był wg mitologicznych wierzeń centaurem – stąd pierwszy człon nazwy. Kyanos z greki błękitny – tłumaczy drugi jej człon. Opisywana roślina często i chętnie była przez wieki stosowana w lecznictwie.

Pewne zastosowania opisywanego surowca są powszechne i takie same niemal w całej Europie i poza nią. Np. płukanki z chabru przy chorobach oczu czy wykorzystanie jego moczopędnych, przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych właściwości do leczenia rozmaitych chorób nerek i pęcherza.

Niekiedy zastosowanie chabru w medycynie ludowej rozmaitych narodów było nieco odmienne. Na Ukrainie roślina ta uchodziła za niezrównaną w leczeniu „kurzej ślepoty”, na Łotwie i na Litwie używano jej nie tylko jako rośliny moczopędnej, ale również do leczenia malarii czy chorób wątroby. W Kanadzie zaś, chaber do dziś jest stosowany w leczeniu schorzeń reumatycznych. Na ziemiach Rzeczypospolitej używano go onegdaj do leczenia (zresztą tak jak w całej Europie) chorób związanych z układem moczowym i schorzeniami oczu (bolące, zaprószone oczy – przemywano naparem, bądź zapuszczano do oczu nalewkę z kwiatów). Napar stosowano wewnętrznie w zimnicy i febrze.

Dziś zastosowanie surowca spotyka się w licznych mieszankach np. z pokrzywą, skrzypem, nagietkiem, liśćmi orzecha włoskiego itp. Można go dodać do mieszanek przy obrzękach spowodowanych zatrzymaniem wody i soli w ustroju (zaburzenia krążenia i niewydolność nerek). Polecany także do użytku wewnętrznego również w lekkich stanach zapalnych związanych z chorobami zębów i przyzębia (np. lekkie stany zapalne dziąseł). Nade wszystko jednak plecane są okłady na przemęczone oczy.