Szczaw polny (szczaw ogrodowy) 100g

Szczaw polny, szczaw ogrodowy (Rumex acetosella L.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniony: naturalnie występuje w Azji, Afryce Północnej i Europie, rozprzestrzenił się również w obydwu Amerykach, Afryce, Australii i na wyspach Melanezji i Polinezji. W Polsce jest pospolity na całym terenie.

Opakowanie: 100g, rozdrobniona roślina z korzeniem 

Działanie:

przeciwzapalne, żółciopędne, antyseptyczne, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze, trawienne, regulujące wypróżnienia, ściągające na błonę śluzową. Reguluje przemianę materii. Hamuje procesy autoagresji immunologicznej. Pobudza gojenie ran. Hamuje podziały komórek naskórka w przebiegu łuszczycy. Wspomaga leczenie hemoroidów. Leczy łupież tłusty, trądzik i łojotok. Hamuje rozwój Candida.

Właściwości toksykologiczne

Szczaw nadużywany i przedawkowany staje się niebezpieczny. Przede wszystkim szczawiany mogą odkładać się w nerkach i pęcherzu moczowym sprzyjając powstawaniu kamicy moczowej (szczawian wapnia). Zbytnie absorbowanie wapnia przez związki szczawianowe może spowodować odwapnienie kości i zaburzenia kurczliwości mięśni (hipokalcemia). Nadmiarne ilości antrachinonów i szczawianów wywołują ostrą, długotrwałą biegunkę, zaburzenia wodno-elektrolitowe i kwasowo-zasadowe organizmu. 

 Dawkowanie i preparaty:

1. Odwar szczawiowy – Decoctum Rumicis: 1 łyżkę rozdrobnionego korzenia, ziela lub owoców zalać 1 szklanką wody, doprowadzić do zagotowania, gotować 5 minut, odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 100 ml przez 3 tygodnie. Następnie zrobić przerwę 1-2 miesięczną i kurację powtórzyć. Stosować 4-5 razy w roku (np. w każdym kwartale). Podczas kuracji przyjmować dużo napojów. Ponadto do płukania włosów przy wypadaniu, łupieżu, łojotoku, braku połysku i łysieniu, wreszcie do płukania jamy ustnej i gardła, do przepłukiwania odbytnicy przy hemoroidach, płukania narządów płciowych przy stanach zapalnych; do przemywania skóry (np. wypryski, trądzik, łojotok). Do okładów na rany i owrzodzenia (okłady trzymać 45minut).

2. Intrakt szczawiowy – Intractum Rumicis: 100 g mielonego świeżego korzenia lub ziela zalać 300-500 g gorącego alkoholu 40-60%. Odstawić na 7 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 5-10 ml w 100 ml wody przez 3 tygodnie. Po 2 miesiączach przerwy leczenie wznowić. Przyjmować dużo napojów i ziół moczopędnych (czyszczących układ moczowy, np. perz, ortosyfon, nawłoć, rdesty, mydlnica, wilżyna, skrzyp, brzoza, pokrzywa, połonicznik). W ciągu roku zaplanować 4-5 kuracji. Stosować również do wcierania we włosy po umyciu w stanie nierozcieńczonym (co 2-3 dni, przez 1 miesiąc, potem przerwa 2-3-tygodniowa), do pędzlowania schorzałych miejsc na skórze i błonie śluzowej jamy ustnej, dziąseł. Ponadto po rozcieńczeniu wodą (1 łyżka na 1 szklankę wody przegotowanej) do przemywania skóry, płukanek.

            Ekstrakt szczawiowy – Extractum Rumicis: 500 g zmielonych w maszynce świeżych korzeni i 500 g zmielonego świeżego ziela (liści) zalać 500 ml gorącego alkoholu 70%, 100 g ciepłej gliceryny płynnej (glicerolu) oraz 400 ml gorącej wody. Wymieszać wszystko razem, pognieść drewnianą pałką i odstawić w zamkniętym słoju (np. 3 l) na 7 dni. Po 7 dniach uzyskany ekstrakt odcedzić, wyekstrahowany materiał roślinny przepłukać jeszcze niewielką ilością wódki, wygnieść. Oba otrzymane płyny połączyć. Zażywać 2 razy dziennie po 10 ml na miodzie, przez 3 tygodnie. Po 1-2 miesiączach przerwy leczenie wznowić. Przyjmować dużo napojów i ziół moczopędnych (czyszczących układ moczowy, np. perz, ortosyfon, nawłoć, rdesty, mydlnica, wilżyna, skrzyp, brzoza, pokrzywa, połonicznik). W ciągu roku zaplanować 4-5 kuracji.

dane zaczerpniete ze strony rozanski.li oraz luskiewnik.pl