Boldo liśc 100g.

Boldo liść (Peumus boldus) – posiada aromatyczny, ciepły, zapach, o lekko ostrej i gorzkiej nucie.

Liście spala się na węgielkach celem oczyszczenia domowej atmosfery.

Wysuszone, zażywa się w postaci ziołowej herbaty, naparu, kapsułek, lub wyciągu.

Ziele aromatyczne, rytualne.

Zastosowanie:

Liście Boldo są obecnie stosowane w leczeniu infekcji pęcherza, zapalenia dróg moczowych, problemów z pęcherzykiem żółciowym, kamieni żółciowych, zgagi i skurczów żołądka.

Ziele działa przez stymulowanie wydzielania żółci, rozpuszczanie tłuszczy, a także przez wydłużenie czasu trawienia pokarmu.

Ponadto, zawarty w nim związek – askarydol, skutecznie usuwa z organizmu robaki jelitowe, dla których jest toksyczny.

Liść Boldo jest powszechnie stosowany, jako przyprawa.

Zawarty w nim olejek eteryczny jest używany w przemyśle perfumeryjnym oraz jako składnik likierów i gorzkich wódek.

Chroni przed insektami.

Skład:

Liść rośliny Boldo jest bogatym źródłem wielu naturalnych substancji aktywnych, takich jak: alkaloidy aporfinowe (m.in. boldyna), olejek eteryczny (m.in. cyneol), flawonoidy, garbniki, żywice i sole mineralne.

Przeciwwskazania i interakcje:

Nie należy stosować przy ciężkiej chorobie wątroby, lub niedrożności dróg żółciowych. 
W przypadku przebytych chorób nerek/wątroby, przed użyciem należy zasięgnąć porady lekarza.

Opis rośliny:

Boldoa aromatyczna jest wiecznie zielonym, niewielkim drzewkiem o rozłożystych gałązkach, występującym głównie na obszarze Ameryki Południowej (w szczególności w Argentynie, Boliwii, Ekwadorze, Chile i Peru). Jego ciemnozielone, owalne, woskowate liście od tysiącleci były wykorzystywane w medycynie naturalnej Inków, czego dowodem jest odnalezienie ich w regionie Monte Verde, w koszu z ziołami zawiniętymi w wodorosty, liczącym sobie ok. 12 500 lat. Naukowcy sądzą, że już wtedy stosowano go w mieszankach ziołowych, mających na celu uśmierzanie bólu. Ziele aromatyczne, rytualne.

Przeprowadzone przez The German E Commission badania, dowiodły, że Boldo zwiększa wydzielanie soków żołądkowych oraz ma właściwości rozkurczowe i przeciwzapalne. Hiszpańscy konkwistadorzy zauważyli jeszcze inne wykorzystanie rośliny Peumus boldus. Zaobserwowali oni, że Inkowie stosują liście Boldo, jako przyprawę i digestif (trunek ziołowy wspomagający trawienie). Ponadto, wykorzystywali oni zioło w leczeniu schorzeń pęcherza moczowego i gruczołu krokowego (prostaty). W 1870 roku, lekarze w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii wprowadzili je do kręgu cywilizacji Zachodu, jako środek leczący zapalenie pęcherza, dolegliwości wątroby i żołądka oraz łagodny środek uspokajający.

Inne nazwy rosliny:

Boldea fragrans, Boldina, Boldoak Boldea, Boldus, Boldus Boldus i Peumus fragrans.