Kamica fosforanowa i węglowa - mieszanka wg rec. O.Klimuszki

Mieszanka stosowana w profilaktycznie i wspomagająco przy kamicy fosforanowej i węglowej.

Kamica fosforanowa  i węglowa jedna z kilku kamic nerkowych, które mogą występować w układzie moczowym u człowieka.

Wyróżniamy moczanową, szczawianową, fosforanową, wapniową, ksantynową, cystynową.

Z kamicami fosforanową i węglową, mamy do czynienia gdy w nerkach i układzie moczowym odkładają się osady zbudowane z fosforanów i soli węgla.

Kamica fosforowa powstaje po zapalnych stanach dróg moczowych spowodowanych przez bakterie zmieniające odczyn moczu na zasadowy.

Natomiast postać kamicy węglowej  występuje niezwykle rzadko.

Poleca się zmniejszenie w diecie produktów bogatych w składniki powodujące tworzenie się osadu i kamieni w drogach moczowych.

Skład mieszanki:

•  Kora wierzby
•  Korzeń łopianu
•  Liść borówki czernicy
•  Liść mącznicy
•  Liść podbiału
•  Owoc jałowca
•  Strąk fasoli
•  Ziele macierzanki
•  Ziele rdestu ptasiego
•  Ziele skrzypu polnego
•  Znamię kukurydzy 

Działanie:

Zawarte w mieszance zioła działają wielowymiarowo:

• Skrzyp działa moczopędnie, przeciwzapalnie i bakteriobójczo w okolicach dróg moczowych
• Rdest wzmaga wydzielanie żółci
• Mącznica działa moczopędnie saluretycznie, zwiększa wydalanie jonów chlorku i sodu
•  Podbiał dział ściągająco

Sposób stosowania:

Pić trzy razy dziennie po szklance, 20 przed posiłkiem. 

Czas kuracji 1 miesiąc

Waga mieszanki 550g.


Powyższy skład mieszanki i stosowanie na podstawie receptury z książki: "Wróćmy do ziół leczniczych", autor: O. Andrzej Czesław Klimuszko, Oficyna Wydawnicza Rytm Warszawa 1987 r.

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Był synem Wincentego i Zofii Klimuszków. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Różanymstoku. Następnie kontynuował edukację w gimnazjum w Grodnie.

Po roku nauki w szkole średniej, w 1925 roku, przeniósł się do Lwowa. Tam wstąpił do zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Po nowicjacie, który odbył w Kalwarii Pacławskiej powrócił znów do Lwowa, gdzie rozpoczął edukację w X Państwowym Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza.

W 1926 złożył śluby wieczyste. 6 maja 1934 w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie. Przebywał w klasztorach franciszkańskich w: Gnieźnie, Wilnie, Łagiewnikach oraz w Warszawie. Pierwszych wizji doświadczył, jak pisze w książce Moje widzenie świata, w przededniu wybuchu II wojny światowej, kiedy to miał sny dotyczące tragicznego rozwoju kampanii wrześniowej. Podczas kampanii wrześniowej znajdował się w Warszawie. Po wkroczeniu do stolicy Polski wojsk niemieckich uciekł z niej do Kalisza. W 1940 został aresztowany przez gestapo. Później, mimo uwolnienia, znajdował się pod dozorem niemieckiej policji.

Po II wojnie światowej wyjechał na Mazury. Uczestniczył w organizacji życia religijnego w Prabutach. Tam też rozpoczął swoją działalność jako zielarz i wizjoner. Szybko zdobył popularność. Zmusiła go ona jednak opuszczenia powierzonego probostwa. Od 1948 roku przebywał w kilku domach zakonnych na terenie kraju. Z uwagi na zainteresowanie jego osobą ze strony władz państwowych jak i zwykłych ludzi ukrywał swoją tożsamość.

We wrześniu 1961 roku osiadł w klasztorze franciszkańskim przy kościele św. Pawła Apostoła w Elblągu. Był to bardzo pracowity okres w jego życiu. Jego pozostałe wizje dotyczyły między innymi wojny w Europie i śmierci papieża Jana Pawła I[1].

22 sierpnia 1980 został przywieziony do szpitala garnizonowego w Elblągu. Ojciec A.Cz. Klimuszko zmarł 25 sierpnia 1980 roku w Elblągu. W przyczynie zgonu stwierdzono przewlekłe zapalenie oskrzeli. Pochowany został na elbląskim cmentarzu Dębica. W 2002 roku szczątki jego przeniesiono do grobowca obok kościoła św. Pawła Apostoła.

W 2004 radni Elbląga pośmiertnie przyznali mu honorowe obywatelstwo miasta Elbląga[2]. Od 2012 r. w południowo-wschodniej części miasta Prabuty budowane jest osiedle upamiętniające ojca Czesława Klimuszko.

Znaczenie drzew

A.Cz.Klimuszko studiował oddziaływanie drzew na ludzi. Pod tym względem podzielił ich gatunki na trzy grupy:

wpływające korzystnie (modrzew, sosna, świerk, jodła, jałowiec, cis, brzoza, lipa, dąb, kasztanowiec, klon, morwa, akacja)

obojętne

wpływające niekorzystnie (berberys, osika, topola, olsza, dziki bez)[3].

Publikacje

Ziołolecznictwo[4]

Wróćmy do ziół[4]

Moje widzenie świata[4]

cz. 1 – Parapsychologia w moim życiu

cz. 2 – Szukajmy szczęścia w przyrodzie

cz. 3 – Powrót do ziół