Perukowiec podolski (Cotinus oggygria) bułgarskie ziele skuteczne w walce z nowotworem : gruczołu krokowego, jelita, żołądka i piersi, idealny przy zatruciach i stanach zapalnych.

Perukowiec stosowany był w ludowej medycynie na całym świecie. Polska nazwa wywodzi się od jego wyglądu, który przypomina kolorową perukę, natomiast znany jest również pod nazwą „smoky tree” – co odnosi się do podobieństwa kwiatostanów do chmur na zachodzącym niebie. W użyciu był rozpowszechniony przede wszystkim na południu Europy, na Kaukazie oraz południowej Azji. Tradycyjnie, znachorzy jako surowca leczniczego używali liści. Przede wszystkim stosowany on był zewnętrznie. Przypisywano mu właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, przeciwbakteryjne. Liście miały pomagać szczególnie przy krwotokach i leczeniu ran, więc była to roślina niezbędna podczas niebezpiecznych wypraw, gdzie ciało było narażone na zranienia.

W tradycyjnej medycynie chińskiej Perukowca uznawano za roślinę, która usuwa z ciała nadmierną wilgoć i ciepło, dlatego też używano go do zbijania gorączki. Wg. nich miał on również wzmagać krążenie żółci, przez co chronił wątrobę przed szkodliwymi substancjami i wzmacniał odporność. Na Kaukazie stosowano go również na zaburzenia trawienne i jako środek ochronny przed wieloma infekcjami. Na Bałkanach drewno Perukowca stosowano do barwienia i poprawiania smaku Rakii – domowego, mocnego trunku.

Perukowiec podolski właściwości lecznicze

Działanie:

• Fizetyna (Fisetin) należy do flawonoli. Jest inhibitorem topoizomerazy. Działa przeciwnowotworowo (np. przy raku gruczołu krokowego), przeciwwirusowo, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, fungistatyczne i przeciwlękowo. Hamuje stres oksydacyjny. Obniża poziom glukozy we krwi.
• Frakcja flawonoidowa perukowca blokuje procesy wytrącania się amyloidu w mózgu, czyli może powstrzymywać rozwój chorób zwyrodnieniowych i zanikowych układu nerwowego, np. choroby Alzheimera. Fizetyna indukuje programowaną śmierć komórek raka piersi. W dodatku hamuje proliferację komórek raka szyjki macicy.
• 3,4,2′,4′-Tetrahydroxychalcone (buteina), czyli tetrahydroksychalkon działa przeciwzapalnie, przeciwnowotworowo i przeciwwłókniakowo. Hamuje metastazy (przerzuty) nowotworowe i inwazje onkocytów. Działa na nowotwory zarówno w fazie G2, jak i M. Mechanizm działania onkostatycznego jest prawdopodobnie związany z wpływem na nuclear factor-kappa B (NF-κB). Istotne jest, że perukowiec może hamować powstawanie włókniaków w piersiach oraz hamować procesy nowotworowe w gruczołach mlekowych. Niektóre badania, np. Moon DO, Choi YH, Moon SK, Kim WJ, Kim GY. Toxicol In Vitro. 2010 Oct;24(7):1927-34. Epub 2010 Aug 7. wykazały, że buteina to inhibitor angiogenezy w raku prostaty.
• Fustin – fustyna – działa ochronnie na komórki nerwowe (neuroprotekcyjnie), np. w chorobie Parkinsona.
• Eriodykcjol – substancja przeciwwysiękowa i przeciwzapalna, hamująca stres oksydacyjny; ochronna na komórki (cytoprotektor).

Zastosowanie:

• Nowotwory gruczołu krokowego, jelita, żołądka, piersi; włókniaki piersi.
• Zatrucia pokarmowe.
• Gorączka.
• Choroby autoimmunologiczne (np. cukrzyca, pęcherzyca, chroniczne zapalenie nerek z autoagresji, łuszczyca, choroba Hashimoto).
• Stany zapalne błon śluzowych i skóry, układu żółciowego, zapalenie wątroby.
• Owrzodzenia skórne i śluzowe.
• Wirusowe infekcje.
• Zakażenia mikologiczne (grzybowe).

Dawkowanie:

Wyciąg na winie – Vinum Cotini
1 część objętościową rozdrobnionych i zawsze wysuszonych (!) liści lub lepiej całych gałązek z liśćmi zwilżyć spirytusem 90%, odstawić na 5 minut pod przykryciem po czym zalać 5 częściami wina czerwonego wytrawnego, zagotować i odstawić w szczelnym słoju na 1 miesiąc. 50 ml wina z perukowca przyjmować 1 raz dziennie na noc. Nie stosować dłużej niż 3 tygodnie. Kurację powtarzać raz na kwartał. W czasie przerwy stosować inne zioła. W razie nudności lub złego samopoczucia zmniejszyć dawkę do 30 ml.

Odwar lub nalewka z perukowca – Decoctum Cotini
2 płaskie łyżki rozdrobnionych i zawsze wysuszonych gałązek perukowca zwilżyć spirytusem 90%, przykryć i pozostawić na 5 minut, potem zalać 2 szklankami wody, doprowadzić do wrzenia i zagotowania, trzymać na małym ogniu przez 30 minut, przecedzić. Dla stabilizacji dodać 1 łyżeczkę witaminy C. Można osłodzić miodem (z wyjątkiem leczenia chorób grzybowych!). Podzielić na dwie porcję w ciągu dnia, najlepiej rano i wieczorem. Odwarem przemywać skórę i płukać błony śluzowe zapalnie zmienione. Nadaje się również do okładów. Także wino z perukowca można użyć do obmywania i do okładów schorzałych miejsc (oparzenia, rany, owrzodzenia).

Nie stosować doustnie świeżego surowca z perukowca, lecz tylko po wysuszeniu.

Przeciwskazania:

Nie stosować w pediatrii oraz przy białaczkach. 
Nie podawać kobietom ciężarnym i karmiącym.

Perukowiec podolski ziołolecznictwo