Kamica żółciowa - mieszanka wg. Ojca Grzegorza Sroki

Mieszanka stosujemy przy kamicy żółciowej.

Kamica żółciowa charakteryzuje się występowaniem w pęcherzyku żółciowym lub drogach żółciowych złogów kamieni, utworzonych z cholesterolu, barwników żółciowych lub z domieszką wapnia.

Kamienie żółciowe, zwłaszcza pojedyncze nie sprawiają dolegliwości, najczęściej jednak dołączają

się zmiany zapalne i objawy w postaci napadów bólowych. Zamknięcie dróg żółciowych kamieniem może wywołać żółtaczkę.
Częściej chorują kobiety mające dzieci.  

Do typowych objawów należą: gwałtowny napad bólów w nadbrzuszu, bardzo często spowodowany spożyciem tłustych pokarmów.

Walka z  kamicą żółciową może być zachowawcza lub operacyjna, zależnie od stanu.

Skład mieszanki:

• Ziele dziurawca 100g
• Ziele krwawnika 50g
• Liść mięty pieprzowej 50g
• Liść melisy 50g
• Koszyczek rumianku 50g
• Owoc róży 50g
• Ziele tysiącznika 25g

Działanie:

Zawarte w mieszance zioła działają wielowymiarowo:

• Krwawnik działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, nieznacznie rozkurczająco na mięśnie gładkie, wiatropędnie, pobudza czynności wydzielnicze wątroby, wykazuje działanie przeciwkrwotoczne
• Dziurawiec dzięki obecności flawonoidów działa rozkurczająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych, naczyń krwionośnych, olejki mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne
• Mięta działa przeciwskurczowo, pobudza wydzielanie soków trawiennych, zmniejsza odruchy wymiotne, działa przeciwbakteryjnie, uspakajająco
• Rumianek działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, przeciwgrzybiczno, ma właściwości przeciwalergiczne, działa spazmolitycznie na mięśnie gładkie, ułatwia gojenie ran

Sposób stosowania:

Zioła zmieszać, wsypać łyżeczkę na szklankę wrzątku, naparzyć pod przykryciem 1/2 godz., przecedzić. Pić gorące 2 razy dziennie na 1/2 godz. przed jedzeniem.

Zalecenia praktyczne według Ojca Sroki :

1. Nie spożywać mięs tłustych, mrożonych i smażonych.
2. Jeść potrawy jarskie, urozmaicone, łatwo strawne, mięso tylko białe.
3. Dodawać do pokarmów przypraw ziołowych (kminek, pieprz, majeranek).
4. Jeść suszone śliwki (rozmoczyć 5—6 sztuk) raz dziennie.
5. Poddać się operacji, gdy lekarz uzna to za konieczne; nie zwlekać.
6. Jeść często kaszę gryczaną z kwaśnym mlekiem. Dbać o regularne wypróżnienia.
7. Pić często kompoty z jabłek i porzeczek oraz ciepłą wodę mineralną.
8. Unikać zdenerwowań. zmartwień, smutków, być optymistą.

Czas kuracji 1 miesiąc

Waga mieszanki 375 g

Grzegorz Franciszek Sroka, OFMConv. (ur. 21 września 1930 w Gorliczynie, zm. 22 grudnia 2006 w Żywcu) – franciszkanin konwentualny, zielarz, propagator ziołolecznictwa, gwardian klasztoru w Kalwarii Pacławskiej.

Życiorys

W latach 1947-1950 pracował jako dyplomowany ślusarz w Cukrowni Przeworsk. Pracę łączył z nauką w szkole zawodowej. Po otrzymaniu dyplomu, w latach 1950-1953 odbył służbę wojskową w Bielsku-Białej. W czasie służby wojskowej ukończył szkołę podoficerską oraz kurs sanitarny, po którym pracował w wojsku jako instruktor sanitariuszy. Po ukończeniu służby wojskowej podjął pracę w Hucie Stalowa Wola w charakterze technika kontrolera.

W 1953 złożył prośbę o przyjęcie do zakonu franciszkanów. 30 sierpnia 1953 w Łodzi-Łagiewnikach rozpoczął nowicjat, 31 sierpnia 1954 złożył pierwszą profesję w Niepokalanowie. 27 września 1958 zdał egzamin maturalny w szkole średniej w Jaśle. W latach 1957-1959 studiował filozofię w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Łodzi. W latach 1959-1963 studiował teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Krakowie. 30 października 1960 złożył profesję wieczystą. 30 września 1962 przyjął święcenia kapłańskie subdiakonatu, 9 marca 1963 – diakonatu, 21 czerwca 1963 – prezbiteratu. Sprawował posługę kapłańską w Horyńcu-Zdroju (w 1963 oraz w latach 1984-1986), w Pieńsku (1964-1969, wikariusz parafialny), Lwówku Śląskim (1969-1970), Lubomierzu (1970-1971), Kalwarii Pacławskiej (1971-1974 oraz jako proboszcz: 1976-1983), Dąbrowie Górniczej (1974-1975), Krakowie (1975-1976), Krośnie (1983), Rychwałdzie (1986-2006).

Działalność ziołolecznicza

Ojciec Grzegorz Sroka twierdził, że leczenie ziołami może być znakomitym uzupełnieniem medycyny konwencjonalnej. Predyspozycje do stosowania niekonwencjonalnych metod leczniczych odkrył już w czasie służby wojskowej, gdzie jako instruktor sanitariuszy mógł z powodzeniem pomagać chorym. Ośrodek zielarski w Rychwałdzie, który powstał dzięki zaangażowaniu i wytrwałości zakonnika, stał się miejscem pielgrzymek tysięcy ludzi, którzy przybywali tu nie tylko z Polski. Opracował ponad 20 preparatów ziołowych (syropy, nalewki, pomady, krople, mieszanki ziołowe) na różne choroby i schorzenia (m.in. choroby kobiece, układu krążenia, przewodu pokarmowego, dróg moczowych, oczu, itd.). Komponował swoje mieszanki w oparciu o głęboką wiedzę, ale opierał się również na intuicji i ogromnym doświadczeniu, jakie nabył podczas długoletniej praktyki zielarskiej. Był autorem poradników zielarskich oraz propagujących zdrowy tryb życia. Wskazówki lecznicze były udostępnione również w internecie na stronach prowadzonych przez zakonników. Jedną z ostatnich inicjatyw była budowa leczniczych grot solnych w Rychwałdzie[1].

Mieszanki ziołowe Ojca Sroki są dostępne w różnych postaciach, w tym jako herbaty, kapsułki, krople i maści.

Ojciec Sroka był znany nie tylko ze swojej wiedzy z zakresu ziołolecznictwa, ale także z głębokiej wiary i troski o drugiego człowieka. Jego mieszanki ziołowe są cennym źródłem naturalnych składników, które mogą korzystnie wpływać na zdrowie

Mieszanki ziołowe Ojczen Sroki są ogólnie bezpieczne dla zdrowia, jednak przed ich stosowaniem warto skonsultować się z lekarzem, zwłaszcza w przypadku:

• ciąży i karmienia piersią
• przyjmowania leków przeciwzakrzepowych
• chorób nerek
• chorób tarczycy

Niektóre z popularnych mieszanek ziołowych Ojczen Sroki to:

• Bobonisan - mieszanka na trawienie i wzdęcia
• Krople Kobiece - mieszanka na dolegliwości kobiece
• Gastrobonisan - mieszanka na problemy z układem pokarmowym

Ciekawostki

Grzegorz Sroka od dzieciństwa cierpiał na poważne schorzenia. Jako niemowlę chorował na chorobę beri beri, mając skończone dwa lata nie potrafił jeszcze chodzić. Bardzo wcześnie stracił rodziców. Aby przeżyć chodził od domu do domu prosząc o kromkę chleba. Wycieńczenie organizmu było przyczyną czasowej ślepoty – na dwa lata stracił wzrok. Podczas okupacji ciężko zachorował na gruźlicę i nerki[1].

Ojciec Sroka urodził się w piątek, w piątek poszedł do wojska, w piątek "poszedł do cywila", w piątek wstąpił do zakonu, w piątek złożył śluby wieczyste, w piątek miał święcenia kapłańskie, w piątek zmarł[1].